NOUS DESIRONS LA PAIX 1831

Sporenstraat 5

 


WIJ WILLEN VREDE !! Een oproep die in 1831 menige Maastrichtenaar verzucht zal hebben, want sinds oktober 1830 was Maastricht onderhevig aan een militaire blokkade door het Maasleger van het Belgische Voorlopige Bewind.
Een blokkade die het gevolg was van de Belgische revolutie. Dat had natuurlijk een enorme negatieve economische uitwerking op de stad en zijn inwoners.
Die blokkade werd in de loop van 1832 versoepeld en in november 1833 grotendeels opgeheven bij het verdrag van Zonhoven. In 1838 trokken de Belgische troepen zich terug uit Nederlands-Limburg waarmee de blokkade van Maastricht feitelijk werd opgeheven.
  

 

als sluitsteen boven de poort


 


 


Bernardus Dibbets (1782 - 1839) was bij het uitbreken van de Belgische opstand vestingcommandant van Maastricht.
Door zijn streng optreden maakte hij zich niet erg geliefd onder de Maastrichtenaren maar hij hield vast aan zijn opdracht om Maastricht te verdedigen tegen de Belgische opstandelingen en slaagde er in de stad te behouden voor het koninkrijk der Nederlanden.
 

 

Gevecht tussen Nederlandse troepen en Belgische opstandelingen op de St. Pietersberg bij kasteel Caestert

 


Het was niet de eerste keer dat in Maastricht zo'n oproep om vrede verscheen op een gevelsteen.
Met de Franse revolutie van 1789 zagen ze hier in 1790 de oorlogsdreiging toenemen.
In de Stokstraat 11 werd de tekst NOUS DESIRON LA PAYX 1790 op de gevel aangebracht. Alleen was men blijkbaar gezien de spelfouten wat minder taalvaardig. De s ontbreekt bij DESIRONS en PAIX werd geschreven met een y, terwijl de vergeten X er nog werd bijgefoeteld. Maar de bedoeling was duidelijk. Daar was geen woord Frans bij. Men zag de bui al hangen, en terecht.

In 1793 belegerde een Frans leger onder luitenant-generaal De Miranda de stad, maar moest hij dat door de komst van ontzettingstroepen afbreken.
In 1794 volgde een belegering door generaal Kleber dat na een beleg van twee maanden eindigde met de overgave van Maastricht.
 

 

 


Het gebruik van de Franse taal was niet om de Franse belegeraars en de Belgische opstandelingen bij een bezetting tegemoet te komen, maar voor een grote groep Maastrichtenaren en met name de gegoede burgerij was Frans de voertaal.

Over het algemeen had men in Maastricht geen probleem met die Franse op- of onderschriften.
 

een paar voorbeelden

17 AU RENARD BON LOGIS 57
Stokatraat 46

 

A LA MONTAGNE COURONNEE

IN DEN GECROONDEN BERGH

Maastrichter Brugstraat 26