De wortel
zou natuurlijk kunnen verwijzen naar het beroep van groenteboer
van de toenmalige bewoner. Er kan echter ook iets anders achter
steken. Van oudsher is er naijver geweest tussen de twee
stadsdelen Wijck en Maastricht. De Maastrichtenaar, bekend om zijn
verzotheid op "reubesop" (rapensoep met schapevlees) werd
uitgemaakt voor "reubeslikker", om het nog maar netjes te zeggen.
De Wijckenaar werd "worteletikker" genoemd. Niet omdat er in
de oude straten van Wijck inderdaad opvallend veel groenteboeren
woonden, maar omdat men zei dat ze daar "euver de brok" niets
anders aten dan vlaaien gemaakt van wortelen. Het voeren van
een wortel als huiskenmerk vanwege uitdaging, trots of zelfspot
zou echter een enorme uitzondering zijn.
|