Jef Bartelet CYCLOOP, Cyclopenhof 12   Terracotta, geglazuurd. Geplaatst 1980 ter gelegenheid van de oplevering van zijn nieuwe huis  Cyclopenhof 12.   Qua verschijningsvorm overeenkomend met de eveneens mythologische wildeman (Hercules) is de verdwenen gevelsteen IN DEN WILDEMAN als voorbeeld genomen.   (archieffoto 1912) IN DEN WILDEMAN, uitgebroken maar verder toen nog in perfecte staat. tekening naar de archieffoto voorstelling verdwenen onderschrift nu Lenculenstr. 10      Dat een gevelsteen, die bij een verbouwing zeker gesteld werd, ook niet altijd veilig is opgeborgen, blijkt wel uit de geschiedenis van IN DEN WILDEMAN. Oorspronkelijk afkomstig van Achter het Vleeshuis 4, bevond hij zich in 1912 'in het museum', zoals dat toen werd genoemd d.w.z. opgeslagen in de kelder onder het Dinghuis. Hij was toen nog compleet en intact zoals op een toen gemaakte foto te zien is. In 1923 lag de wildeman in de Helpoort, toen ook een opslagplaats, van waaruit hij werd overgebracht naar de buitenplaats van het nieuwe museum aan de Lenculenstraat. Volgens opgave miste de wildeman toen al zijn hoofd. Bij de overgang naar het vroegere Bonnefantenklooster werd het restant van loslopende gevelstenen overgebracht naar de gemeenteopslag in Limmel. Bij onderzoek ter plaatse in 1977 werd o.a. het onderschrift van de wildeman, in twee stukken gebroken, teruggevonden. De afbeelding zelf was verdwenen.     Een jaar later lagen de gevelstenen weer op de buitenplaats van het Bonnefantenklooster, terwijl ze bij de opening van het museum in het Entre-Deux daar naar toe verhuisden. Onder het motto 'liever kwijt dan rijk' zijn er wel een paar stenen herplaatst, maar enkele moeten er mogelijk nog in het depot van het Bonnefantenmuseum op de Ceramique liggen als ze het rondgesjouw langs verschillende buitendepots tenminste overleefd hebben. Het opschrift IN DEN WILDEMAN heeft een plaatsje gevonden in de Lenculenstraat 10. Vroeger was de wildeman graag gezien bij herbergen, want hij was het symbool van de dronkaards. Maar ook in de heraldiek was hij geen vreemde, veelal als schilddrager. Waarschijnlijk naar het voorbeeld van de god Hercules werd hij afgebeeld als een grote, sterke, naakte man met een knuppel en een leeuwenhuid of eikenloof om de heupen.     Jef Bartelet  (1946)

terug